Wszystko czerwone / Всё красное - Joanna Chmielewska

Oprzytomniałam nieco (я слегка очухалась) i odzyskałam głos (и вновь обрела голос). Pamiętna dzikich awantur o kuzynkę Gretę (помня дикие скандалы насчет кузины Греты), już otworzyłam usta (я уже было открыла рот), żeby spytać ostrożnie (чтобы осторожно спросить), któż to jest ta piękna i niezwykle elegancko ubrana kobieta (кто же эта прекрасная и необыкновенно элегантно одетая женщина), ale Alicja mnie ubiegła (но Алиция меня опередила).

— No i jak ci się Lilian podoba (ну, и как тебе нравится Лилиан)? — spytała z jadowitą satysfakcją (спросила она с ехидным удовольствием).

Odetchnęłam (я сделала вздох = вздохнула). Słyszałam o Lilian (я слышала о Лилиан), rozmawiałyśmy o niej mnóstwo razy (мы разговаривали о ней множество = не один раз). Swymi czasy (в свое время) rozbiła małżeństwo byłego szefa Alicji (она разбила брак бывшего шефа Алиции), osobnika wyjątkowo atrakcyjnego (исключительно привлекательной личности), i przez długie lata stanowiła przedmiot jego uczuć (и на протяжении многих лет являлась предметом его чувств). Następnie porzuciła go w wyniku różnicy zdań (потом она бросила его из-за разницы во мнениях; w wyniku — в результате), domagał się od niej bowiem noszenia gorsetu (поскольку он требовал от нее носить корсет), a ona lubiła wygodę (а она любила удобство = чтобы было удобно). Pozytywnie nastawiona do szefa, Alicja (Алиция, которая положительно относилась шефу) nie przepadała zbytnio za jego byłą flamą (не слишком пылала страстью к его бывшему увлечению = бывшей даме его сердца).

Oprzytomniałam nieco i odzyskałam głos. Pamiętna dzikich awantur o kuzynkę Gretę, już otworzyłam usta, żeby spytać ostrożnie, któż to jest ta piękna i niezwykle elegancko ubrana kobieta, ale Alicja mnie ubiegła.

— No i jak ci się Lilian podoba? — spytała z jadowitą satysfakcją.

Odetchnęłam. Słyszałam o Lilian, rozmawiałyśmy o niej mnóstwo razy. Swymi czasy rozbiła małżeństwo byłego szefa Alicji, osobnika wyjątkowo atrakcyjnego, i przez długie lata stanowiła przedmiot jego uczuć. Następnie porzuciła go w wyniku różnicy zdań, domagał się od niej bowiem noszenia gorsetu, a ona lubiła wygodę. Pozytywnie nastawiona do szefa, Alicja nie przepadała zbytnio za jego byłą flamą.

— Szał (безумие = отпад) — powiedziałam z ulgą (сказала я с облегчением). — Faktycznie (действительно), rzadka uroda (редкая красота)! A już myślałam (а я уже думала), że będę musiała się nią zachwycać (что мне придется ею восхищаться). Jakim cudem można zrobić z siebie takie monstrum (каким чудом можно сделать из себя = превратить себя в такого монстра)? Co, na litość boską, ona miała na sobie (что, Бог ты мой, на ней было)?

— Cokolwiek (что попало) — odparła Alicja w zadumie (задумчиво ответила Алиция), patrząc w przestrzeń (глядя в пространство). — Właściwie dla niej to już jest bez różnicy (собственно говоря, для нее уже без разницы), co ma na sobie (что на ней), nie uważasz (не считаешь)? Zastanawiałam się (я вот думаю), co on w niej widział (что он в ней видел = нашел)?

— Jak to co (как это что)? Zwyczajnie (все просто), jest zwolennikiem materializmu dialektycznego (он — сторонник диалектического материализма). Miał nadzieję (он надеялся), że mu ilość przejdzie w jakość (что у него количество перейдет в качество).

— Skokiem (наскоком = так сразу)?…

— Skokiem.

— Kiedy ona w młodości była szczuplejsza (когда = разве что в молодости она была постройнее).

— Nie szkodzi (ничего), zawsze musiało jej być bardzo dużo (ее, должно быть, всегда было очень много). Powiedz wreszcie (скажи, наконец), co się stało (что случилось)?

— Nic się nie stało (ничего не случилось), ona tak sobie przyszła (она просто так пришла/зашла), kupiła nasiona (купила семена) i chciała sprawdzić (и хотела проверить), czy to jest to samo (то же ли это самое), co ja siałam (что я сеяла) …

— Szał — powiedziałam z ulgą. — Faktycznie, rzadka uroda! A już myślałam, że będę musiała się nią zachwycać. Jakim cudem można zrobić z siebie takie monstrum? Co, na litość boską, ona miała na sobie?

— Cokolwiek — odparła Alicja w zadumie, patrząc w przestrzeń. — Właściwie dla niej to już jest bez różnicy, co ma na sobie, nie uważasz? Zastanawiałam się, co on w niej widział?

— Jak to co? Zwyczajnie, jest zwolennikiem materializmu dialektycznego. Miał nadzieję, że mu ilość przejdzie w jakość.

— Skokiem?…

— Skokiem.

— Kiedy ona w młodości była szczuplejsza.

— Nie szkodzi, zawsze musiało jej być bardzo dużo. Powiedz wreszcie, co się stało?

— Nic się nie stało, ona tak sobie przyszła, kupiła nasiona i chciała sprawdzić, czy to jest to samo, co ja siałam…

— Na litość boską (ради Бога)! — jęknęłam (простонала я). — Alicja, opanuj sklerozę (Алиция, лечи склероз; opanować — справиться)! Powiedziałaś (ты сказала), tuż przed wizytą tego potwora (прямо перед визитом этого чудовища), że będziesz musiała coś zrobić (что тебе нужно будет что-то сделать)! Co (что)?!

— Co (что)? — zdziwiła się Alicja (удивилась Алиция). — A, rzeczywiście (а, действительно). O, cholera (о, холера) … Będę musiała zrobić kolację (мне надо будет сделать/приготовить ужин).

— Dla kogo (для кого)? — spytałam ponuro (мрачно спросила я), wiedząc (зная), że niewątpliwie musi to być coś oficjalnego (что это, несомненно, должно быть нечто официальное).

— Dla Herberta i jego żony (для Герберта и его жены). Oni się już od dawna wpraszali (они уже давно напрашивались) na kolację po polsku (на ужин по-польски). Myślałam (я думала), że mi się uda zaprosić ich nieco później (что у меня получится пригласить их чуть позднее), ale okazuje się (но оказывается), że Herberta trzeba zatrudnić (что Герберта придется занять = привлечь; zatrudnić — занять, трудоустроить) przy tej sprawie spadku po ciotce (в то дело с наследством от тетки). Nie mogę do niego zadzwonić inaczej (я не могу ему позвонить по-другому), jak tylko z zaproszeniem na kolację (как/разве что с приглашением на ужин). Dopiero potem mogę wszystko inne (только потом = после этого я могу все остальное).

— Na litość boską! — jęknęłam. — Alicja, opanuj sklerozę! Powiedziałaś, tuż przed wizytą tego potwora, że będziesz musiała coś zrobić! Co?!

— Co? — zdziwiła się Alicja. — A, rzeczywiście. O, cholera… Będę musiała zrobić kolację.

— Dla kogo? — spytałam ponuro, wiedząc, że niewątpliwie musi to być coś oficjalnego.

— Dla Herberta i jego żony. Oni się już od dawna wpraszali na kolację po polsku. Myślałam, że mi się uda zaprosić ich nieco później, ale okazuje się, że Herberta trzeba zatrudnić przy tej sprawie spadku po ciotce. Nie mogę do niego zadzwonić inaczej, jak tylko z zaproszeniem na kolację. Dopiero potem mogę wszystko inne.

Pozbierałam agrafki i uznałam (я собрала английские булавки и решила), że Alicja przesadza (что Алиция преувеличивает). Herbert był synem naszego dawnego dobroczyńcy (Герберт был сыном нашего бывшего благодетеля), znała go od wczesnej młodości (она знала его с ранней молодости), skończył co prawda prawo (правда, он закончил право = юридический факультет) i ożenił się jakoś olśniewająco dobrze (и женился как-то ослепительно хорошо), ale to nie powód (но это не повод), żeby robić z nim niezwykłe ceregiele (чтобы с ним излишне церемониться; ceregiele — церемонии; robić — делать)!

— No i cóż takiego (ну, и что тут такого), kolacja na dwie osoby (ужин на два человека = на двоих)! — powiedziałam niecierpliwie (нетерпеливо сказала я).

— Ale to ma być kolacja po polsku (но это должен быть ужин по-польски)!

— To co to ma znaczyć (что это должно значить = означает)? Wszyscy się mają urżnąć (все должны наклюкаться) i śpiewać „Czerwony pas” czy jak (и петь «Красный пояс» или как)?

— Głupiaś (глупая). Musi być bigos albo flaki (должен быть бигос или фляки; flaki — кишки; польское блюдо из внутренностей) …

— Flaki chyba z siebie wyprujesz (кишки ты, наверное, из себя выпорешь/выпустишь), ale bigos ci przecież przywiozłam (но бигос я ведь тебе привезла)!

— Za mało (слишком мало)! — westchnęła Alicja ze skruchą (с сожалением вздохнула Алиция). — Został już tylko jeden słoik (осталась всего одна банка), resztę zeżarłam (остальное я сожрала). Ewentualnie może być barszczyk (или может быть борщ; ewentualnie — или, возможно). Barszczyk jeszcze mam (борщ у еще есть = остался).

Pozbierałam agrafki i uznałam, że Alicja przesadza. Herbert był synem naszego dawnego dobroczyńcy, znała go od wczesnej młodości, skończył co prawda prawo i ożenił się jakoś olśniewająco dobrze, ale to nie powód, żeby robić z nim niezwykłe ceregiele!

— No i cóż takiego, kolacja na dwie osoby! — powiedziałam niecierpliwie.

— Ale to ma być kolacja po polsku!

— To co to ma znaczyć? Wszyscy się mają urżnąć i śpiewać „Czerwony pas” czy jak?

— Głupiaś. Musi być bigos albo flaki…

— Flaki chyba z siebie wyprujesz, ale bigos ci przecież przywiozłam!

— Za mało! — westchnęła Alicja ze skruchą. — Został już tylko jeden słoik, resztę zeżarłam. Ewentualnie może być barszczyk. Barszczyk jeszcze mam.

Po polsku (по-польски), nie po polsku (не по-польски), wciąż nie rozumiałam (я так и не понимала), w czym problem (в чем проблема). Dwie osoby więcej na kolacji (двумя людьми больше на ужине), nawet z barszczykiem i bigosem (даже с борщом и бигосом), cóż to jest (что в этом такого). Zniecierpliwiona moją tępotą (раздраженная моей тупостью), Alicja wyjaśniła mi w końcu (Алиция в конечном счете объяснила мне), że cały kłopot tkwi w żonie Herberta (что вся проблема заключается в жене Герберта). Jest to dama z najwyższej arystokracji (эта дама из высшей аристократии), krewna królowej (родственница королевы), i rzecz polega na tym (и дело заключается в том), że należy ją traktować jak zwyczajną osobę (что к ней нужно относиться как к обычному человеку; traktowac kogoś, coś — относиться к кому-л., чему-л.), symulując brak wiadomości o jej pochodzeniu (симулируя = изображая отсутствие сведений о ее происхождении). równocześnie jednak należy ją podjąć (но все-таки одновременно ее нужно принять/угостить) jak krewną królowej (как родственницу королевы). Innymi słowy (другими словами = короче говоря) ma być nader wytwornie (должно быть чрезвычайно изысканно), a zarazem swobodnie (а вместе с тем свободно), bez podkreślania (без подчеркивания), że robi się coś wyjątkowo specjalnego dla niej (что делается нечто исключительно особенное для нее), za to z podkreśleniem swobody (зато с подчеркиванием = подчеркнутой свободой) i w ogóle ta wytworność ma wychodzić sama z siebie (и вообще эта изысканность должна выходить сама по себе).