Категории
Самые читаемые
RUSBOOK.SU » Научные и научно-популярные книги » История » Илион. Город и страна троянцев. Том 2 - Генрих Шлиман

Илион. Город и страна троянцев. Том 2 - Генрих Шлиман

Читать онлайн Илион. Город и страна троянцев. Том 2 - Генрих Шлиман

Шрифт:

-
+

Интервал:

-
+

Закладка:

Сделать
1 ... 49 50 51 52 53 54 55 56 57 ... 103
Перейти на страницу:

Я обязан любезности г-на Фрэнка Калверта оттиском другой надписи, выгравированной на мраморной плите, которую он обнаружил на своем поле у Гиссарлыка после моего отъезда летом 1873 года. Она была тщательно скопирована с этого оттиска моим другом профессором Стефаносом Куманудесом, который, судя по форме букв, полагает, что эта надпись датируется временем Антигона Досона, умершего в 221 году до н. э.:

(Γνώμη τω ν συνέδρ)ων· ἐπειδὴ Μαλούσιος Βακχίου

(Γαργαρεὺς ἀνὴρ ἀγ)αθὸ(ς) ὢν διατελει περὶ τὸ ἱερὸν της Ἀθ-

(ηνας της Ἰλιάδος καὶ) περὶ τὰς πόλεις, καὶ πρότερόν τε πολλὰ χρησ(ά-)

(μενος τῳ τε) συνεδρ(ί)ῳ καὶ ταις πόλεσιν εἴς τε τὰ κατασκευάσμα-

5 (τα πάντα τὰ τη)ς πανηγύρεως καὶ εἰς τὰς πρεσβε(ί)ας τὰς (ἀ)ποστελ(λο-)

(μένας περὶ) τω ν ἄλλων τω ν συμφερόντων τῃ πανη(γύρει) χρήματα

(ἄτο)κα καὶ τὴν ἄλλην προθυμίαν ἐμ πασι τοις (κ)αιροις παρεχόμε(νος με-)

(τ)ὰ πολλης εὐνοίας, καὶ νυν εἴς τε τὴν πρεσβείαν τὴν ὕστερον ἀποστ(ελλο-)

(μέ)νην πρὸς Ἀντίγονον ἔδωκεν χρυσους τριακοσίους ἀτόκους καὶ εἰς (τὴν)

10 (του) θεάτρου κατασκευὴν χρήματα κομίσας εἰς Ἴλιον ἔδωκεν τοις ἐγ-

(δό)ταις ὅσων ἐδέοντο χρυσους χιλίους τετρακοσίους πεντήκοντα

ἀτόκους· ἐπειδὴ Μαλούσιος διατελει πράττων καὶ λέγων ἀπροφα-

σίστως ἐμ πασι τοις καιροις τὰ συμφέροντα τῃ θεῳ καὶ ταις πόλεσιν,

ἀγαθῃ τύχῃ δεδόχθαι τοις συνέδροις, ἐπαινέσαι Μαλούσιον

15 Βακχίου Γαργαρέα καὶ στεφανω σαι αὐτὸν ἐν τῳ γυμνικῳ ἀγωνι

χρυσῳ στεφάνῳ ἀπὸ δραχμω ν χιλίων, ἀρετης ἕνεκεν της περ(ὶ)

τὸ ἱερὸν καὶ τὴν πανήγυριν καὶ τὸ κοινὸν τω ν πόλεων, δεδόσθαι δὲ

αὐτῳ μὲν τὴν ἀτέλειαν καθάπερ δέδοται, δεδόσθαι δὲ καὶ τοις ἐκ-

γόνοις αὐτου τὴν ἀτέλειαν ὅτι ἂν πωλω σιν ἢ ἀγοράζωσιν· τὸ δὲ ψή-

20 φισμα τόδε ἀναγράψαντας εἰς στήλην θειναι εἰς τὸ ἱερὸν της

Ἀθηνας, ἐπιμεληθηναι δὲ τοὺς Γαργαρεις, ὅπως ἂν εἰδωσιν ἅπαντες

ὅτι ἐπίσταται τὸ κοινὸν τω ν πόλεων τοις οὐσιν ἀγαθοις ἀνδράσιν εἰς

αὑτοὺς χάριν ἀποδιδόναι. – Γνώμη τω ν συνέδρων· ἐπειδὴ Μαλούσιος

ἀποστελλόντων τω ν συνέδρων πρέσβειϛ πρὸς τὸν βασιλέα (. . . . . . ὑπὲρ)

25 της ἐλευθερίας καὶ αὐτονομίας τω ν πόλεων τω ν κοινωνουσ(ω ν του

ἱερου καὶ της πανηγύρεως ἔδωκεν ἄτοκα χρήματα τοις ἀποστ(ελλο-)

μένοις ἀγγέλοις ὅσα ἐκέλευον οἱ σύνεδροι, παρεσκεύασε(ν δὲ) καὶ τὰ (εἰς)

σκηνὴν ἄτοκα χρήματα καὶ τἄλλα δὲ προθύμως ὑπηρετ(ει εἰς) ὅτι ἂ(ν πα-)

ρακαλῃ τὸ συνέδριον· ἀγαθῃ τύχῃ, δεδόχθαι τοις συνέδροις, ἐπαι-

30 νέσαι τε Μαλούσιον Βακχίου Γαργαρέα, ὅτι ἀνὴρ ἀγαθός ἐστιν περὶ τὸ

ἱερὸν της Ἀθηνας καὶ τὴν πανήγυριν καὶ τὸ κοινὸν τω ν πόλεων καὶ στε-

φανω σαι αὐτὸν χρυσῳ στεφάνῳ ἀπὸ δραχμω ν χιλίων ἐν τω γυ-

μνικῳ ἀγω νι, ἀναγράψαι δὲ τὸ ψήφισμα τόδε εἰς στήλην τὴν ὑπὲ(ρ)

τω ν συνεδριων τω ν Μαλούσιον μελλουσω ν ἀνατεθήσε(σθα)ι εἰς τὸ ἱερόν,

35 ἐπιμεληθηναι δὲ τοὺς Γαργαρεις, ὅπως ἂν εἰδω σιν ἅπαντες, ὅτι

ἐπίσταται τὸ κοινὸν τω ν πόλεων τοις οὐσιν ἀγαθοις ἀνδράσιν εἰς αὑ-

τοὺς χάριν ἀποδιδόναι. – Γνώμη τω ν συνέδρων· ἐπειδὴ Μαλούσιος κε-

λεύει ἐπαγγειλαι αὐτῳ ἤδη τὸ συνέδριον, πόσων δειται παρ᾽ αὐτου χρημά-

των εἴς τε τὸ θέατρον καὶ εἰς τἄλλα κατασκευάσματα καὶ εἰς τὰ

40 ἱερὰ καὶ εἰς τὴν πρεσβείαν, καὶ φησὶ θέλειν παρόντων τω ν συν-

έδρων ἤδη δουναι πάντα· ἀγαθῃ τύχῃ, δεδόχθαι τοις συν-

έδροις ἐπαγγειλαι Μαλουσίῳ δουναι τοις ἀγωνοθέταις χρ(υσους)

τριςχιλίους καὶ πεντακοσίους σὺ τοις πέρυσι ὀφειλομένοις α(ὐτῳ ,)

τοις δὲ ἀγωνοθέτας οἱς μὲν ἂν αὐτοὶ χρήσωνται, (τὰ) δ(?)ὲ ἀ(?)(ναλώ-)

45 ματα θειναι εἰϛ τὸ ἱερόν, ἂν δὲ τι περιγένηται (ἐκ?) δοθέντ(ων των)

ἔργων, ἀποδουναι Μαλουσίῳ. – Γνώμη τω ν συνέδρων· ἐπειδὴ Μα-

λούσιος Βακχίου Γαργαρεὺϛ ἀνὴρ ἀγαθὸς ὢν διατελε(ι περὶ τὸ)

ἱερὸν της Ἀθηνας της Ἰλιάδος, καὶ τὸ συνέδριον, δ(εδόχθαι)

τοις συνέδροις, στεφανωσαι Μαλούσιον χρυσῳ στ(εφάνῳ ἀπὸ)

50 χρυσ(ῳν τριά ? κον)τα, καλει ν δὲ αὐ(τὸν καὶ) εἰς προεδρία(ν σὺν τοι ς συνέδρ– ?)

οις ἐν τοις ὐγω (?)σιν ὀνομασ(τι. . . . . . . . .) εἱναι δ(ὲ ἀτέλειαν)

καὶ αὐτῳ καὶ ἐγγόνοις· τὸ δὲ ψή(φισμα τό)δε ἀναγράψαντας (τοὺς ἀγωνο-)

θέτας εἰς στήλην θειναι εἰς (τὸ ἱερὸ)ν της Ἀθηνας. – (Γνώμη τω ν συν-)

έδρων· ἐπειδὴ Μαλούσ(ιος) ἀ(νὴρ ἀ)γαθὸς ὢν διατ(ελει περὶ τὸ ἱερὸν)

55 της Ἀθηνας της Ἰλιά(δος) καὶ τὸ κοινὸν τω ν πόλ(εων,)

ἀγαθῃ τύχῃ, δεδόχθ(αι τοις) συνέδροις, (α)ἱς τιμαις (τετίμηται Μαλού-)

σιος ὑπὸ του συνε(δρι)ου, ἀναγράψαι ἑκά(στ)ην (τ)ων πόλεων των κοινωνου-

σω ν του ἱερου κ(αὶ τη)ς πανηγύρεως κα(. . . . . . . . . . . . . . . . . . .καθὼς ἑκάσ-)

τῃ νόμος ἐστ(ί. . .) – Σίμαλος Λαμψακη(νὸς εἰπεν· ἐπειδὴ Μαλούσιος)

60 ὁ Γαργαρεὺϛ ἐ(πιμεμ?)έληται προθύ(μως. . .)

τὰ ἀναλώ(ματα. . . . . .)

πόλεσιν ε. . . . . . . . . . . . . .

ὅτι προθύ(μως). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . δεδόχθαι τοις συνέδροις

στεφ(ανω σαι Μαλούσιον Βακχίου Γαργαρέα χρυσῳ στε-)

65 φάν(ῳ). . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Я также нашел в храме Афины кроме надписанного пьедестала из черного сланца высотою 3 фута 8 дюймов и шириной 203/4 дюйма статую мужчины из высококачественного белого мрамора высотой почти 4 фута. Как доказывает эта надпись, статуя была работой Пифея из Аргоса и была воздвигнута илионцами в честь Метродора, сына Фемистогора, которого она и изображает. Фигура стояла в позе оратора, как показывают отпечатки ног на пьедестале. Голова и ноги, к несчастью, утрачены.

Надпись звучит следующим образом:

ОΔНМОΣОIЛIEIΩN

MHTPOΔΩPONΘEMIΣТАГОРОΥ

И ниже, на той же стороне пьедестала:

ПΥΘEAΣАРГЕIOΣЕПОIHΣΕ

Ὁ δημος ὁ Ἰλιείων

Μητρόδωρον Θεμισταγόρου.

Πυθέας Ἀργειος ἐποίησε.

В древности было много людей по имени Метродор, но особой славой пользовались только двое из них, и оба были уроженцами Малой Азии. Один, рожденный в Лампсаке, был учеником Эпикура[299]; другой, уроженец Скепсиса, был философом, оратором и государственным деятелем и пользовался высоким уважением Митридата VII Эвпатора[300], который впоследствии умертвил его ужасным образом[301]. Имя отца этого Метродора из Скепсиса неизвестно; однако чрезвычайно вероятно, что надпись и статуя были воздвигнуты именно в честь оратора, философа и государственного деятеля из Скепсиса. Я не нахожу никакого упоминания о скульпторе Пифее из Аргоса. Только один Пифей, гравер по серебру, упомянут у Плиния[302] как современник Помпея Великого; однако Плиний не говорит, где он родился. Другой Пифей занимался росписью стен и был уроженцем Ахеи. Таким образом, ни один из них не может быть скульптором-аргивянином, который вырезал эту статую и поставил свое имя на пьедестале. Однако, как заметил мне профессор Куманудес, совсем не удивительно, что имя незначительного скульптора было забыто, если уж были утрачены имена стольких великих царей.

В той же самой части храма Афины мы нашли фрагмент мраморной плиты, которая, очевидно, была очень длинной, со следующей надписью:

ЕПЕITOΥANΘΥПАТОΥГАIOΥКЛАΥΔIOΥПОПЛIOΥΥIOΥNEPΩNOΣЕПITAΞANTOΣ

TOIΣПОIMANHNΩNAPXOΥΣINEΞАПОΣTEIЛАIПРОΣНМАΣЕIΣПАРАФΥЛАКНN

THΣПОЛЕΩΣΣTPATIΩTAΣKA IЕПAΥTΩNHГЕМОNAΣПОIMANHNΩN

ONTEΣHMΩNФIЛОIKA IEΥNOΩΣΔIAKEIMENOIПРОΣTONΔHMONHMΩN

5 EΞАПЕΣTEIЛАNTOΥΣTEΣTPATIΩTAΣKA IЕПАΥTΩNHГЕМОNANIK

ΔPONMHNOФIЛОΥΥIOΣKA IПАРАГЕNOMENOΣEIΣTHNПОЛINHMΩN

TEENΔHMIANПОIEITAIКАЛНNKA IEΥΣXHMONAKA IAΞI

POΥΔHMOΥKA ITHΣEAΥTOΥПАТРIΔOΣTHNTETΩN

EAΥTΩINEANIΣKΩNENΔHMIANEΥT. .ONП

10 ТОNKA ΘАПЕРЕПIBAЛЛЕIANΔP

XEIPIΣMENHNEATΩIПI

THNΥПЕРТНΣФΥЛАК

EIΣФЕРЕТАIΣПОΥΔ

EKKA INΩNOΥΔEI

15 MONKA I

ἐπεὶ του ἀνθυπάτου Γαΐου Κλαυδίου Ποπλίου υἱου Νέρωνος ἐπιτάξαντος,

τοις Ποιμανηνω ν ἄρχουσιν ἐξαποστειλαι πρὸϛ ἡμας εἰς παραφυλακὴν

της πόλεως στρατιώτας καὶ ἐπ᾿ αὐτω ν ἡγεμόνας Ποιμανηω ν (οἱ?)

ὄντες ἡμω ν φίλοι καὶ εὑνόως διακείμενοι πρὸϛ τὸν δημον ἡμων

5 ἐξαπέστειλαν τούς τε στρατιώτας καὶ ἐπ᾿ αὐτω ν ἡγεμόνα Νήκ(αν-)

δρον, Μηνοφίλου (υἱ)ὸς καὶ παραγενόμενος εἰς τὴν πόλιν ἡμω ν (τήν)

τε ἐνδημίαν ποιειται καλὴν καὶ εὐσχήμονα καὶ ἀξί(αν του τε ἡμετέ-)

ρου δήμου καὶ της ἑαυτου πατρίδος, τήν τε τω ν (ὑφ᾿?)

ἑαυτῳ νεανίσκων ἐνδημίαν εὔτ(ακτ)ον π(αρέχεται καὶ ἑαυ-)

10 τὸν καθάπερ ἐπιβάλλει ἀνδρ(ὶ. . . . . . . . . . . . . . . καὶ τὴν ἐξουσίαν τὴν ἐγκε-)

χειρισμένην ἑαυτῳ πι(στω ς καὶ). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

τὴν ὑπὲρ της φυλακ(ης). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

εἰσφέρεται σπουδ(ὴν)

ἐκ καινω ν οὐδει. . . . . . . . . . .

15 μον καὶ. . . . . . . . . . . . .

Проконсул Гай Клавдий Нерон, сын Публия, которого восхваляет эта надпись, правил провинцией Азия с 674 по 675 год после основания Рима (то есть в 80–79 до н. э.). Следовательно, он жил во времена Цицерона, который упоминает его в своих речах против Верреса[303].

Пойманеанцы (Ποιμανηνοί) – это жители крепости Пойманий, находившейся к югу от Кизика[304].

1 ... 49 50 51 52 53 54 55 56 57 ... 103
Перейти на страницу:
На этой странице вы можете бесплатно скачать Илион. Город и страна троянцев. Том 2 - Генрих Шлиман торрент бесплатно.
Комментарии
Открыть боковую панель
Комментарии
Сергій
Сергій 25.01.2024 - 17:17
"Убийство миссис Спэнлоу" от Агаты Кристи – это великолепный детектив, который завораживает с первой страницы и держит в напряжении до последнего момента. Кристи, как всегда, мастерски строит